Kappertjes zijn prachtig. Ze hebben een prikkelende smaak waarvan de Italianen veel gebruik maken, vooral in antipasti, maar ook bij vlees en vis.
De beste kappertjes komen van de hete vulkaaneilanden Salina en Pantelleria, in de buurt van Sicilië. Pantelleria wordt ook wel ‘la perla nera del Mediterraneo’ genoemd, de zwarte parel van de Middellandse Zee. Veel mensen denken dat kappertjes peulen zijn, maar het zijn de dichte bloemknoppen van de struik Capparis Spinosa, die daar overal groeit. De struiken worden in speciaal gegraven greppels gezet om te zorgen dat ze stevig staan en ze tegen de sirocco-wind beschermd zijn. En op elk eiland zeggen ze natuurlijk dat hun kappertjes de beste zijn…

Net als saffraan worden de kappertjes rond het begin van de zomer handmatig geoogst, want de bloemknoppen mogen niet opengaan. Ze hebben alleen de juiste, gelaagde structuur als je ze op het goede moment plukt: als de knop niet ver genoeg is ontwikkeld, is hij te compact. Net als olijven moeten ze geconserveerd worden, want ze zijn te bitter om ze als zodanig te eten. Het beste is om ze een paar dagen buiten in de zon op een zeildoek te leggen en ze dan laag om laag met zout in houten vaten te verpakken, maar je kunt ze ook in pekel of wijnazijn inleggen.

We verwerken kappertjes wel in tartaarsaus, warme kappertjessaus, zoetzure sauzen en groene saus, en dienen ze op bij een gerecht waarvan we willen dat hun bijzondere ziltheid de smaak van een vettig ingrediënt compenseert. Je kunt ze ook 24 uur weken, dan kneuzen en bakken als garnituur bij visgerechten.
Als je met kappertjes kookt, kun je ze het beste pas tegen het eind van de kooktijd toevoegen, anders wordt hun smaak te sterk.

Als de knoppen aan de struik blijven hangen, gaan ze open en worden ze prachtige, witte bloemen die het hele eiland in een witte zee veranderen. Daarna ontwikkelen ze zich tot vruchten die kapperappeltjes genoemd worden, cucunci in het Siciliaans.
Ze zien eruit als groene olijven aan een steeltje, maar als je ze doormidden snijdt, blijken ze vol kleine zaadjes te zitten.
Ze smaken ongeveer zoals kappertjes maar dan minder intens. Je kunt ook kapperappeltjes combineren met kappertjes in één gerecht.

LA NICCHIA
Het merk van Bonomo & Giglio heet La Nicchia:
Een 'nicchia' (spreek uit 'niekja') was op Pantelleria vroeger een muur waar altijd kostbare zaken bewaard werden.

WAAROM KAPPERTJES UIT PANTELLERIA?
De kappertjes uit Pantelleria zijn beroemd en iets zoeter dan andere kappertjes vanwege:
het ras is anders, dit ras groeit alleen op Pantelleria
de grond is anders; de grond op Pantelleria zorgt dat de suikers zich in de kappertjes struik beter ontwikkelen
klimaat en positie van Pantelleria: warm overdag, vrij fris 's nachts, zo krijg je de meest geurige kappertjes; profumo!
• traditie: Pantelleria is geen vissers eiland, maar een eiland van boeren: ze verbouwen sinds eeuwen kappertjes & druiven (uva Zibibbo, groeit alleen op Pantelleria: denk aan de Passito di Pantelleria!)


VERSCHIL IN MATEN, VERSCHIL IN SMAAK?
Qua smaak is er weinig verschil in de verschillende maten, wel is de structuur anders; de kleine zijn wat knapperiger, de grote vleziger
De oogst is 1x per jaar in mei/juni, dit jaar heeft ook Pantelleria te lijden gehad van een koude winter dus vermoedelijk valt de oogst wat later uit dit jaar