In 1848 importeerde admiraal Hamelin, een Fransman die in Frans Polynesië gestationeerd was, twee verschillende vanilleorchideeën en kruiste ze. Zo ontstond de Vanilla tahitensis. Vanaf 1880 ontstond een grote productie van Tahiti-vanille. Het duurt ongeveer drie jaar voor een vanilleorchidee bloemen krijgt. Deze mooie geelgroene bloemen bloeien maar één dag en worden handmatig bevrucht. Elk jaar gebeurt dat tussen juli en september. Uit de bevruchte bloem groeit in twee maanden tijd een groene zaadpeul. Deze blijft vervolgens nog zeven maanden hangen om tot volledige rijpheid te komen. Bourbon-vanille moet na zeven maanden geplukt worden, anders splijt de peul open. Bij Tahiti-vanille hoeft dit niet en dit heeft als voordeel dat het aroma zich maximaal kan ontwikkelen. De bruingele peulen worden geplukt en dan volgt de periode van rijpen: in totaal wel vijf maanden. Deze periode kenmerkt zich door zes fasen: -de peulen worden koud weggelegd en de kleur verandert -de peulen worden gespoeld met water -gedurende een maand worden ze elke dag vier uur in de ochtendzon gelegd -vervolgens liggen de peulen veertig dagen in donkere geventileerde ruimten om het vochtigheidspercentage naar beneden te brengen -de peulen worden op lengte en kwaliteit gesorteerd -de peulen liggen nog negentig dagen in houten kisten waar het aroma zich nog flink ontwikkelt. Onze Tahiti-vanille komt van het eiland Bora Bora. De orchideeën groeien op rijke, tropische vulkanische grond. De smaak van deze vanille doet denken aan pruimen, vanille, zoethout en chocolade.